Tom de Zeeuw

Dag. Mijn naam is Tom de Zeeuw en sinds een klein jaar woonachtig in Vilsteren. Verhuisd uit Utrecht stad. Op zoek naar meer ruimte en meer vrijheid. Ook betekend dit voor mij na 15 jaar stad weer terug in Overijssel. Het Vechtdal nu, geboren en getogen in Twente.

In een kleine kern, en daar heeft Ommen er vele van, is het opkomen met en voor elkaar. Eigen verantwoordelijkheid is vanzelfsprekend en de schouders eronder om zaken voor elkaar te krijgen. Zo sta ik (politiek) ook in het leven. Niet een bemoeizuchtige overheid, maar leven en laten leven.

In het dagelijks leven actief met IT, advies en erfgoed. En nu met meer ruimte ook tijd om te zien of ik goed voor een aantal landbouwhuisdieren kan zorgen. Twee lakenvelder koeien is het doel.

Politieke dossiers die me passen zijn openbare ruimte, sport & vereniging, erfgoed en publieke dienstverlening door de overheid. Op landbouw zie ik vele goede richtingen, niet één (verplichte) richting die zaligmakend is.

Openbare ruimte. De gemeente is ervoor om voor haar inwoners dit goed te organiseren en waarde te creëren. Er liggen nogal wat verkeersdossiers in Ommen bemerk ik als nieuwe inwoner. Ik zet in op eenvoudigere verkeerstructuren die duidelijker zijn en ook nog eens minder kosten. Neem bijvoorbeeld de brug over de vecht; als verkeersdeelnemer kom je daar op 100 meter 13 beslispunten tegen, chaos gegarandeerd. Het kan eenvoudiger, het moet eenvoudiger.

Sport en vereniging. Is het niet de sportclub dan is het wel een plaatselijk belang of een hobby vereniging. Veel inwoners zijn lid van een club of vereniging. Het juist faciliteren als ze al eens wat vragen vind ik van belang, ze doen heel veel op eigen kracht en zijn zo het smeermiddel in sociale contacten.

Erfgoed. Een passie van mij en Ommen bezit veel moois. Laten we hier het beste en mooiste van overdragen naar volgende generaties. Ook het invullen van bestaand erfgoed met nieuwe of secundaire functies is een kans die vele gemeenten laten liggen. Ja de opgave is wat moeilijker maar dat mag geen excuus zijn om niets te doen.

Publieke dienstverlening. Een primaire taak van de gemeente en een taak waar je de gemeente op mag afrekenen. Heldere communicatie en bereikbaarheid. Ik ga mij er voor inzetten. In de grote steden hebben ze populair “de 15 minuten stad omarmt”, alle voorzieningen op 15 minuten loop afstand. Dit bestond al in de dorpen en kernen, deden we toch iets goed waar ze nu in de stad ook achter komen.

Ik begon mijn schrijven met op zoek naar meer vrijheid. In de stad pogen mensen je toch een bepaalde richting in te duwen, al dan niet aangemoedigd door gemeentelijk beleid. Natuurlijk geldt dat niet voor de goede buren die we daar hadden, inmiddels ook verhuisd. Hier is er meer echt Noaberschap. Meer interesse en meedenken in plaats van overtuigen. Prettig een omgeving waarin je eigen liberale waarden en die van je Noaber voorop staan.